Hem de çok. Ama hepsi donmuş halde. Suyun çoğu yüksek enlemlerdeki yüzey altı buzullarında kilitli. Kutup başlarında da bolca buz var. 19. yüzyıl sonu: Giovanni Schiaparelli Mars‘ta gözlemlediği düz çizgilere canali (suyolları) adını verdi. Terim dile “kanallar” diye çevrildi. Percival Lowell bunların Marslılar tarafından kuru ekvator bölgelerini kutup suyu ile sulamak için yapılmış yapay suyolları olduğunu düşündü. Mars kanalları görsel yanılsamaydı. Ama uzay sondaları sonradan Mars‘ta eski suya işaret eden kurumuş yüzeysel ve dışa açık kanallar buldu. NASA aracı Viking Mars‘ta suyun varlığını doğruladı. Kutup başlıkları büyük oranda donmuş CO2 ama önemli ölçüde buzlu su da içeriyordu. Donmuş toprak denebilecek yüzey altı buzlarını Mars Odyssey (nötron spektrometre verileri) ve Mars Express (radar ölçümleri) ortaya koydu. Yüzey altı buzunu gerçekten kazıp çıkaran ise kutup bölgesine iniş yapan uzay aracı Phoenix oldu. Yeni soru: Mars’ta hiç sıvı su oldu mu? Kanallar ve nehirle ilintili diğer yapılar atmosferin kalın, gezegenin ılık olduğu birkaç milyar yıl öncesinde sıvı su varlığını gösteriyor. Aslında suda oluşmuş ve Opportunity tarafından bulunan mineraller uzak geçmişte Mars’ta göller ve denizler olduğunu doğruluyor. Mars bir zamanlar düşük rakımlı kuzey yarımküreye yayılan engin okyanuslarla dolu bir su dünyasıydı. Belki tıpkı Dünya’ya benziyordu… Kraterlerin iç yamaçlarındaki su olukları bugün bile yüzey altı buzun arada eriyip yüzeyde akıyor olabileceğini gösteriyor. Ne yazık ki Dünya’nın sadece %7′si kadar bir atmosfer basıncına sahip olan Mars‘ta yüzeye çıkan su hemen buharlaşır.