Karadelikleri, bulutsuları, patlayan yıldızlarıyla evren, yaşamlarımızla bağlantısız görülebilir. Oysa işin aslı kesinlikle böyle değildir. Kanımızdaki demir, kemiğimizdeki kalsiyum, ciğerimizi dolduran oksijen… Hepsi Dünya doğmadan önce ölmüş yıldızların içinde yoğrulmuştur. Yıldızlar bakır gibi ağır elementlerin, tabiatın en basit yapıtaşı olan hidrojenden yavaş yavaş meydana geldiği bir fırın gibidir. Yıldızlar bir elementi diğerine dönüştürürken bu onların hem kimyasal hem de genel yapılarını değiştirir. İç yapıları değişir ve “gelişir”. Diğer bir deyişle elementlerde yıldızların sırrını çözecek anahtar; yıldızlardaysa elementlerin sırrını çözecek anahtar saklıdır. Element oluşumu, çoğu büyük kütleli yıldızda iyice ileri -demire dek- gider. Ve kararsızlık, yıldızın süpernova olarak patlamasına yol açar. (Uranyum gibi) demirden de ağır elementler, süpernova patlamasının yarattığı cehennemde nükleer reaksiyonlar dizisi içinde oluşur. Süpernova patlamasının muazzam şiddeti ile yıldız fırınından çıkan ürünler uzaya rüzgar gibi yayılır. Süpernova enkazı yıldızlar arası bulutlardaki gazlarla karışır. Böylece buluttan yoğunlaşan yıldızlar, ağır elementlerle zenginleşir. Birbirini izleyen her yıldız nesli daha çok ağır element içerir. Güneş’in 3. nesil yıldız olduğu düşünülüyor; o doğmadan önce 2 nesil öldü. Ağır elementler yıldızların içinde üretilmiş olsa da, helyum gibi en hafif elementler Big Bang (Büyük Patlama)‘in ateş topundan (ilk 10 dakika) doğdu. Evrendeki helyum bolluğu da -tüm atomların ′u- teorinin öngörüsünü doğrular. Evrenin Büyük Patlama’yla başladığının güçlü bir kanıtıdır. Astrologların suçu deli olmaları değil, yeterinde deli olmamalarıdır. Yıldızlarla aramızda onların sandığından daha yakın bir bağ vardır. Bir yıldız parçası görmek ister misiniz? Kendi elinize bakın. Yıldız tozunun ete bürünmüş halisiniz. Tam anlamıyla göklerde yaratıldınız.